In mijn vorige stukje vertelde ik dat in de buik van je moeder al een heel klein zelfje groeide. Bewustzijn was er nog niet, maar er was al wel iemand: JIJ! Na 9 maanden werd je geboren en plonste je in het zwembad des levens. Aangezien je zelfje in den beginne nog totaal onbewust is en alleen maar reflexen kent wiens missie is om te overleven, ben je je nog niet zo bewust van het water waarin je zwemt. De belangrijkste persoon in je zwembad is je moeder dus je moet vooral zorgen dicht in haar buurt te blijven.
Na een poosje word je je meer en meer bewust van het zwembad en het water waarin je zwemt. Is het een beetje fris en schoon water? Is het druk in je zwembad, is het er gezellig, voel je je er veilig? Je hebt inmiddels al aardig om je heen gekeken, en gezien wat die andere mensen bij jou in het zwembad doen om te overleven. Goed voorbeeld doet volgen, dus je doet mooi na hoe deze mensen zich bewegen (overleven) in het water.
Jouw leven, het gezin waarin je geboren bent, de mensen met wie je bent opgegroeid, de buurt waarin je bent groot geworden, de vrienden die je hebt gemaakt kun je vergelijken met bovenstaand zwembad. Net als een vis zich niet bewust is van het water waarin hij zwemt, zo was het toen jij geboren werd. Je was je er niet bewust van, maar onbewust heb je je prima aangepast aan de omstandigheden waarin je was beland. Puur gericht op overleven, want dat is de oerdrift die ons voortbeweegt.
Naarmate je groter wordt, word je wereld groter en ga je ontdekken in wat voor wereld je leeft. Eerst is het je box, je eigen huis, de tuin, de straat en uiteindelijk het dorp, de stad, je land en de wereld. Zoals je in het zwembad het water ging bekijken, de vorm van het zwembad, de diepte en de mensen met wie je samen aan het zwemmen was, zo ging dat ook in je echte leven. De bent op onderzoek uit gegaan om te ontdekken in wat voor omstandigheden jij eigenlijk bestond.
Durfde je het na verloop van tijd aan om uit je zwembad te klauteren en eens te kijken of er nog een ander badje was om in te duiken? Hoe reageerde je omgeving toen je dat deed? Was men er enthousiast over en werd je gestimuleerd om deze stap te maken, of voelde het toch een beetje als verraad. Wat was er mis met jullie bad? Waarom moest je zo nodig elders voelen? Sommigen keerden op hun schreden terug. Bang om het veilige bad te verlaten. Of omdat ze na een aantal duiken in andere baden tot de conclusie kwamen dat het eigen bad zo slecht nog niet was.
Het bewust worden van het water waarin je zwemt is wel een heel belangrijk en fundamenteel proces in ons leven. Als je daar niet naar wilt kijken (waar op zich niks mis mee is) blijf je gevangen in de automatische (zwem) patronen die je van je ouders hebt meegekregen. Je leeft je leven en zolang alles goed gaat is er ook geen vuiltje aan de lucht. Punt is alleen dat zeker in de huidige maatschappij het leven razendsnel gaat. Bleven papa en mama vroeger bij elkaar tot de dood hen scheidde, tegenwoordig eindigt 1 op de 2 huwelijken al in een scheiding. Gebroken gezinnen die regelmatig weer samensmelten met een ander gebroken gezin om een samengesteld gezin te vormen. Dit vraagt de nodige flexibiliteit en aanpassingsvermogen van iedereen. Om dit te kunnen doen zonder je "zelf" uit het oog te verliezen, is echt wel een uitdaging. Veranderingen zijn aan de orde van de dag. Als je daar niet op voorbereid bent, kun je weleens van een koude kermis thuiskomen.
En zo zijn er nog veel meer voorbeelden te noemen waarin het je zelf kennen en de mogelijkheid tot flexibiliteit zonder je zelf te verliezen, zeer waardevol zijn voor een gelukkig leven. Er is een onderzoek geweest door een psychiater naar de mannen van Putten. In de Twee Wereldoorlog werd er nabij Putten een belangrijke Duitse officier vermoord door het verzet. Als vergelding werden zo'n 600 mannen uit Putten afgevoerd om te werken in kampen. Ondanks dat de meesten van hen sterke kerels waren en gewend waren om hard te werken, kwamen er maar heel weinig terug. Uit het onderzoek is gebleken dat veel mannen zijn omgekomen omdat ze niet in staat waren zich aan te passen aan de nieuwe omstandigheden. Van generatie op generatie hadden ze geleefd, gewoond en gewerkt in Putten en iets anders kenden ze niet. Hun patroon zat zo ingesleten dat velen zijn omgekomen aangezien ze niet in staat waren zich aan te passen.
Een ander voordeel van flexibiliteit is dat je beter in staat bent je te verplaatsen in een ander. Wie altijd heeft geleefd volgens een vast patroon kan zich niet voorstellen dat het ook anders kan. En al helemaal niet hoe dat dan voor die ander is. Flexibiliteit (zonder je zelf te verliezen) maakt het mogelijk dat wij mensen kunnen meeleven met een ander, ons kwetsbaar kunnen verbinden met een ander en open staan om de wereld van de ander te leren kennen.
Af en toe een verfrissende duik in een onbekend bad doet wonderen!! Laat je van tijd tot tijd verleiden om weer eens een gokje te wagen. Wellicht is het water kouder dan wat je gewend bent of is het er heel erg druk. Maar of het nou een tropisch oord is of de stille oceaan, het ontdekken van nieuwe wateren is een uitdaging die je leven zal verrijken. Iedere keer weer, een leven lang!
