Ik weet niet of je het hebt gemerkt, maar afgelopen maandag was het "Blue Monday", oftewel de meest deprimerende dag van het jaar. Het is toch wel een interessant fenomeen dat wij dat moeten hebben: een speciale dag als meest deprimerend... Alleen daarom al zou je somber kunnen worden.
Wat ik begrijp is dat er een hele redenatie achterzit, een formule, om blue monday te rechtvaardigen. Het is fascinerend om te zien hoe wij mensen alles willen vastleggen in formules en redenaties. Om zo grip te krijgen op iets waar we absoluut geen grip op hebben... een mensenleven.
Grip, houvast, zekerheid om maar niet te hoeven zijn met de onzekerheid van het leven. Iedere dag spreek ik met mensen die geconfronteerd zijn met de onzekerheid van het leven. De één heftiger dan de ander maar voor een ieder dusdanig dat hun leven op haar grondvesten trilde. Een veel gehoorde uitspraak is dat men het niet had verwacht. Niet van zichzelf, de ander of het leven. De verwachting was dat het leven goed zou zijn en dat bleek een illusie te zijn. Sommigen zijn diep gevallen en was wat ze hadden meegemaakt totaal onverwachts
Deze mensen weten voor de rest van hun leven dat het leven onzeker is. Dat je er niet vanuit kunt gaan dat het altijd goed zal zijn. In principe weet ieder mens dat wel, maar leven we er niet naar. Pas als er écht iets gebeurt, staan we er bij stil. Tot die tijd zou je kunnen zeggen leven we vanuit wat we verwachten en niet vanuit wat er is. De automatische piloot is ook wel heel erg handig, zolang het "goed" gaat... En dan bedoel ik "goed" als dat je niet door hebt dat je er eigenlijk niet helemaal bij bent, maar dat je daar geen last van hebt.
Voor hen bij wie het niet "goed" ging, wiens leven in duigen viel of op haar grondvesten trilde, betekende het dat zij van het ene op het andere moment geconfronteerd werden met de werkelijkheid en daar "last" van hadden. Verder gaan op de oude weg was geen optie meer. Deze weg was afgesloten. Alle hoop en verwachtingen waren uit hun handen geslagen. Ze moesten verder met lege handen. En wat krijg je dan... dat wat er is, hier en nu. En daar moet je iets mee, zonder de opsmuk van verwachtingen die we hebben over onszelf, de ander of het leven.
Hoe kun je het leven leven zonder opsmuk en er toch geen "last" van hebben? Het begint met de relatie met jezelf en dat jij waardevol bent, ertoe doet... dat jij de belangrijkste persoon op deze aarde bent. Als je vanuit acceptatie met jezelf in relatie bent, ga je goed voor jezelf zorgen, lief zijn voor jezelf en jezelf geven wat jij nodig hebt. Je neemt jezelf serieus en luistert naar jezelf. Je accepteert jezelf zoals je bent en je bent goed zoals je bent. Dit heeft gevolgen voor hoe je kijkt naar de wereld om je heen. Ook de ander en de wereld mogen zijn zoals ze zijn. Zelfs de "last" mag er zijn. Je zult merken wat een positieve uitstraling dit heeft op de mensen om je heen!! Kunnen ook zij zichzelf zijn.
Phil Bosmans zei: "Wees jezelf, er zijn al genoeg anderen" en zo is het maar net!
donderdag 19 januari 2012
zaterdag 7 januari 2012
Gelukkig 2012
In de eerste plaats wens ik jullie allen een heel Gelukkig 2012 toe! De afgelopen week hebben we van velen deze wens mogen horen. In allerlei bewoordingen werd ons een gelukkig nieuwjaar gewenst. Maar wat betekent dat nou... "Gelukkig" ? Dat je vrolijk en blij bent? Het hele jaar door? Dat zou wel heel mooi zijn natuurlijk maar ook niet realistisch. In ieders leven gebeuren er dingen die je boos of verdrietig maken en ook in 2012 zullen dit soort dingen gaan gebeuren.
Gelukkig kun je ook interpreteren als dat de dingen mogen lukken. Dat je kunt zeggen: "Ja, het is gelukt!" en als iets gelukt is maakt je dat gelukkig. De vraag is dus wat jij graag zou willen zien ge-lukken in 2012. Waar ben jij op uit in 2012 en dan niet als een goed idee of een intentie maar iets waar jij zielsveel naar verlangt dat het zou lukken.
In mijn eerste stukje heb ik geschreven over waar het mij om gaat in het leven. Waar het mij om gaat in het leven is dat we mens mogen zijn zoals we zijn. Je zou kunnen zeggen dat dit iets is waar ik zielsveel naar verlang dat het lukt. Om uit te spreken waar je als mens zielsveel naar verlangt dat het zou lukken, doen we niet zo snel. Het maakt je kwetsbaar. Je laat een stukje van je ziel zien. Een stukje van wie jij bent.
In de huidige maatschappij hebben we onszelf min of meer afgeleerd om zielsveel naar iets te verlangen. Ook als bescherming tegen teleurstelling en mislukking. En al helemaal om dat openlijk te delen met mensen, want wie weet maken ze er wel misbruik van. Beter is het om datgene wat je werkelijk raakt voor jezelf te houden. Of misschien met je partner te delen of met die goede vriend of vriendin. Ik hoor weleens mensen zeggen: "Ik hoef toch niet mijn ziel en zaligheid met Jan en alleman te delen"?
Uiteraard hoef je dat niet te doen, maar het principe van jezelf laten zien, van jezelf delen met mensen om je heen, dat mensen jou mogen kennen zoals je bent en jij daardoor ook jezelf weer leert kennen, daar gaat het om. En dat je daardoor ook in contact komt met datgene waar je zielsveel naar verlangt.
Nogmaals, het is niet de gemakkelijkste weg om dit met mensen te delen... om jezelf dus als het ware met mensen te delen (en niet alleen je ideeën en visies, maar een stukje van je ziel). Het is veiliger, vertrouwder en zekerder om het pad te bewandelen van jezelf niet bloot geven of kwetsbaar zijn.
Mijn uitnodiging is dat je je dit jaar in ieder geval bewust gaat zijn van datgene waar jij zielsveel naar verlangt dat het zou lukken. En als bonus, om het te gaan delen met een aantal mensen in je leven zodat zij weten waar ze het over hebben als ze jou een "Gelukkig 2012" wensen!!
Gelukkig kun je ook interpreteren als dat de dingen mogen lukken. Dat je kunt zeggen: "Ja, het is gelukt!" en als iets gelukt is maakt je dat gelukkig. De vraag is dus wat jij graag zou willen zien ge-lukken in 2012. Waar ben jij op uit in 2012 en dan niet als een goed idee of een intentie maar iets waar jij zielsveel naar verlangt dat het zou lukken.
In mijn eerste stukje heb ik geschreven over waar het mij om gaat in het leven. Waar het mij om gaat in het leven is dat we mens mogen zijn zoals we zijn. Je zou kunnen zeggen dat dit iets is waar ik zielsveel naar verlang dat het lukt. Om uit te spreken waar je als mens zielsveel naar verlangt dat het zou lukken, doen we niet zo snel. Het maakt je kwetsbaar. Je laat een stukje van je ziel zien. Een stukje van wie jij bent.
In de huidige maatschappij hebben we onszelf min of meer afgeleerd om zielsveel naar iets te verlangen. Ook als bescherming tegen teleurstelling en mislukking. En al helemaal om dat openlijk te delen met mensen, want wie weet maken ze er wel misbruik van. Beter is het om datgene wat je werkelijk raakt voor jezelf te houden. Of misschien met je partner te delen of met die goede vriend of vriendin. Ik hoor weleens mensen zeggen: "Ik hoef toch niet mijn ziel en zaligheid met Jan en alleman te delen"?
Uiteraard hoef je dat niet te doen, maar het principe van jezelf laten zien, van jezelf delen met mensen om je heen, dat mensen jou mogen kennen zoals je bent en jij daardoor ook jezelf weer leert kennen, daar gaat het om. En dat je daardoor ook in contact komt met datgene waar je zielsveel naar verlangt.
Nogmaals, het is niet de gemakkelijkste weg om dit met mensen te delen... om jezelf dus als het ware met mensen te delen (en niet alleen je ideeën en visies, maar een stukje van je ziel). Het is veiliger, vertrouwder en zekerder om het pad te bewandelen van jezelf niet bloot geven of kwetsbaar zijn.
Mijn uitnodiging is dat je je dit jaar in ieder geval bewust gaat zijn van datgene waar jij zielsveel naar verlangt dat het zou lukken. En als bonus, om het te gaan delen met een aantal mensen in je leven zodat zij weten waar ze het over hebben als ze jou een "Gelukkig 2012" wensen!!
Abonneren op:
Posts (Atom)